En Route

Κι έλεγε, να περιμένει, να νιώσει.
Και περίμενε, και ένιωσε.
Κι ομολόγησε.

Χωρίς άγκυρες, χωρίς στάσεις.
Δεν πάρκαρε, προσπέρασε.

Χωρίς άγκυρες, πως είναι δυνατόν;
Πως να εφοδιαστεί το Πλοίο; Πως να παραδώσει; 
Πλοίο ασταμάτητο θα βρει πείνα.

Οι επιβάτες;
Κανείς επιβαίνων, αδύνατο.
Κι ο Καπετάνιος; Οι ναύτες;
Κανείς επιβαίνων.

Ήταν Τρια φεγγάρια, απ'τα μεγάλα.
Δύο Πλοία, απ'τα Ιδιόκτητα.
Κι ο Ουρανός συνοδοιπόρος, ξέχωρος.
Ξε-χώρος. Κανένας χώρος, σε ένα Πλοίο Άδειο-Γεμάτο.
Κυβερνήτες, ακυβέρνητοι.
Ακυβέρνητος.

Στα γερά Θαλάσσια Ρεύματα εμφανίζεται η Αφροδίτη. 
Βλέπεις, ο Ποσειδώνας είναι παιχνιδιάρης.

Ομαλό το Ρεύμα πλέων.

Όντας Κυβερνημένη η Αφροδίτη, πάρκαρε.
Πάρκαρε, να ξε-φορτώσει και να φορτωθεί ξανά, να εφοδιαστεί.
Συναλλαγή.

Κι όντας Ακυβέρνητος ο Ουρανός, γεμάτος αλλά άδειος, δεν έχει πλήρωμα να κατεβάσει την Άγκυρα.

Αδύνατη η Στάση για τον Ουρανό.