Ο Νους

 Αρέσκει μου η αγάπη τζιαι οι μορφές της.

Γιαυτό μου αρέσκει να παρατηρώ τον κόσμο σε χώρους πολυσύχναστους.

Μακάρι να μεν εσυλλαβάνετουν σαν τόσο παράξενο να χαζεύκεις τους ανθρώπους για παραπάνω ώρα απ΄ όσο “πρέπει”. Ήταν να κάθουμαι πας σε ένα παγκάκι για ώρες τζιαι να αναλύω, θαυμάζω, γιουχαρίζω άμα πρέπει ή τζιαι να λυπούμε κατα κάποιον τρόπο τους περαστικούς. 

Θωρώ το πως φαίρεται ο ένας του άλλου. Τζείνοι που εν μαζί, τζείνοι που εν μόνοι τους τζιαι πως αντιμετωπίζουν τους άλλους αγνώστους - άμα χρειαστεί.

Οι πιο γλυτζιοί εν οι τουρίστες. Εν που τις λίες φορές στην ζωή τους που προσπαθούν να εν όντως παρόν στην ζωή τους. Εν λιο πιο χαρούμενοι τζιαι το καλύτερο, εκτιμούν περισσόττερο τον τόπο. Πιάννει πιο πολλή λεπτομέρεια το μάτι τους, κάτι που εκτιμώ ιδιαίτερα.

Γιαυτόν προσπαθώ τζιαι εγώ άμα θυμηθώ, να βλέπω προς την ταράτσα των κτηρίων. Ειδικά σε δρόμους που περνώ καθημερινώς.

Πιάννω τον εαυτό μου να μεν έσσιει ιδέα πως μοιάζει η αρχιτεκτονική των όποιων κτηρίων τζιαι κατασκευασμάτων γύρω μου τζιαι θυμώνω πολλά. Ήνταλως γίνεται;

Το μυστικό εν η μουσική στα αυτιά. Έννα επρότεινα τζείντο είδος που νιώθεις τζείνη την ημέρα, ή τζείνο που θέλεις να νιώσεις τζείντην ώρα τουλάχιστον.

Οι άλλοι ψυχαγωγικοί εν οι επιβάτες του λεοφωρείου. 

Θωρείς το ήνταλως φέρουν τον εαυτό τους, την εντυμασίαν τους τζιαι αναρωθκιέσαι.

Πόθθεν ήρτασιν τζιαι που πάσειν.

Μερικές φορές έννα ήθελα να έχω πρόσβαση στον νούν τους, μια σύνοψη των εμπειριών τους τζιαι τα γνήσια, άφιλτρα χαρακτηριστηκά της προσωπικότητας τους.

Έννα εχαννόταν η μαγεία όμως, το μυστήριο.

Εν θα ήθελα να μπορέσω να δω ποιός εν ''πραγματικά’’ κάποιος πριν τον γνωρίσω.

Χαλά την φυσική τάξη των πραμάτων, τζιαι ας πονέσει.

Αρέσκει μου να βλέπω την ζωή σαν πράξη μαθηματικών. 

Το κάθε γεγονός παίζει τον ρόλο του. Κάθετί αναιρεί, προσθέτει, πολλαπλασιάζει τζιαι διερεί τις πιθανότητες του να καταλήξουμε δαμέ.

Τζιαμέ που έννα πάμε. Όσα ενιώσαμεν τζιαι γιατί.

Τα αγαπημένα μου όμως εν τζείνα που θεωρούμεν απρόβλεπτα γεγονότα που αλλάσσουν πανεντελώς τα πάντα γύρω μας, μέσα μας. Αλλά τζιαι τζείνα έχουν πράξεις πίσω τους. Κάτι που ξιάννουμεν μερικές φορές.

Ήντα ομορφκιά ρε.